Amerikaanse drooglegging

In 1920 werd sterke drank verboden in Amerika. Gewone Amerikanen, beroofd van legale drank, wendden zich tot het thuis illegaal distilleren van alcohol. Zo werd bathtub-gin populair: een eenvoudig te maken, maar afschuwelijk smakend mengsel van industriële alcohol, glycerine en jeneverbes-olie die in grote containers gemengd werd. Daarna werd het spul verdund met water uit de badkraan – vandaar de naam.

Gin neemt jenever te grazen
In de periode tussen de twee wereldoorlogen lag de export van jenever naar Amerika helemaal stil door de drooglegging, maar in Londen ging het feest gewoon door. Sterker nog: de beste Amerikaanse bartenders verhuisden naar Europa om hier hun werk voort te zetten.

De hoofdstad van het Britse rijk beleefde daardoor een gouden eeuw voor cocktails. Er werden cocktailparty’s gegeven, mensen gingen naar jazzclubs, nachtclubs, cocktailbars en vele andere feesten waar gin gedronken werd, waardoor die drank de jenever langzaam uit beeld duwde. Veel van de klassieke cocktails (zoals de Negroni en de White Lady) werden in deze periode uitgevonden.

Algehele malaise
Jenever is lekker, maar niet per se belangrijker dan brood. Dat was althans de redenatie waarom het distilleren uit graan tijdens de Tweede Wereldoorlog aan banden werd gelegd. Niet alleen om deze reden, ook omdat jenever (zoals we nog weten uit de Dertigjarige Oorlog) ook prima van pas kwam op het slagveld, werd een groot deel van de productie daarvoor gebruikt – en nauwelijks nog voor een vredig neutje in de kroeg.